Afgelopen donderdag overleed Wim Velthuizen, 87 jaar oud. Een bijzondere man, bekend met heel Baarn en bekend in heel Baarn. Bijzonder door zijn verschijning: mooie kop met wit haar, altijd goed gekleed in een vaak lichtblauw colbert en een ecru broek.
Wim was de man van de Tweede Wereldoorlog. Hij heeft de periode 1940-1945 van Baarn vastgelegd. Het is een dun boekje geworden, slechts iets meer dan honderd bladzijden. Met een lange en precieze titel: Baarn in de Tweede Wereldoorlog… terugblik. En verrassend compleet. Het verzet en de onderduik, de Jodenvervolging, het dagelijks leven… het staat er allemaal in. Met veel aandacht voor een jong gezin dat voor en na de oorlog in Baarn woonde: Juliana en Bernard en hun kinderen.
Wim kende “de Prins”, en had een grote bewondering voor hem, en voor Juliana. Deze aanhankelijkheid is te zien aan het levensgrote standbeeld van het zwaaiende echtpaar in de voortuin van Soestdijk. Dat beeld is er gekomen op initiatief van Wim. Eén van zijn charmante eigenschappen was dat hij zijn bijdrage aan dit beeld niet onder het tapijt schoof, maar graag etaleerde.
Wim schreef ook over de lotgevallen van de Joodse bevolking van Baarn. Hij was lid van het Comité Joods Monument Baarn, bevorderde de komst van een apart monument op het Stationsplein en schreef kleine portretten van de Joodse oorlogsslachtoffers. Daarbij valt op dat hij daadwerkelijk op pad ging om het historisch materiaal te verzamelen. Hij legde het resultaat vast in foto’s. Foto’s van documenten en van grafstenen en andere gedenktekens. En zo componeerde hij een teksten en illustraties van bewoners van Baarn over wie vaak zo weinig bekend was.
In het eerste decennium van deze eeuw en een stuk van het tweede was Wim voorzitter van het Comité 4 en 5 mei Baarn. Hij was meer dan een interne leider, hij was in die jaren het gezicht van het Comité. Naast de herdenking op 4 mei, maakte hij zich sterk voor een Indië-herdenking op 15 augustus. En die is er gekomen. De eerste vond plaats met een heel klein groepje rond de kastanjeboom op het Stationsplein. In de loop der tijd bleek deze herdenking aan een groeiende behoefte te voldoen en werd het gras op het plein bijna te klein om alle bezoekers te ontvangen.
De foto* toont Wim, met rugdekking van een zoon, als zittenblijver. Een tekenend beeld: terwijl het publiek tijdens de Indië-herdenking van 2022 vluchtte voor een hoosbui, hield hij vol, een minuscule glimlach om de lippen.
Ook na zijn afscheid van het Comité, bleef hij in de ogen van anderen – en misschien ook wel in zijn eigen ogen – de voorman. Wim Velthuizen was een man die heel veel heeft gedaan en voor elkaar gekregen om de herinnering aan 1940-1945 in Baarn levend te maken en te houden. En daar is het huidige Comité hem veel dank voor verschuldigd.
Godfried van Run
Lid Comité 4 en 5 mei Baarn
*Fotograaf Caspar Huurdeman